|
درباره وبلاگ  به نام تنها آشفتگان دیار سرنوشت تقدیم به تمامی آنانی که هنوز هم تکه ای از آسمان در چشمانشان جرعه ای از دریا در دستانشان و تجسمی زیبا از خاطره ایثار گل های سرخ در معبد ارغوانی دلهایشان به یادگار مانده است. نخستین چکه ناودان یک احساس را در قالب کلامی از جنس تنفس باغچه معصوم یاس به روی حجم سفید یک دفتر میریزم و آن را با لحجه همه عاشقای این گیتی بی انتها به آستان نیلوفری تمامی دلهای زلال هدیه میکنم. در پناه خالق نیلوفرها مهربان و شکیبا بمانید. منوي اصلي آخرین مطالب
آرشيو وبلاگ پيوندها نويسندگان
- ––––•(-• کلبه خفتگان عاشق •-)•–––– - در انتهاي راه خبري نخواهد بود من فقط از پايان تو مي ترسيدم پايان تو سر آغاز مرگ تدريجي من بود و بستن دفتر شعرش براي هميشه حال از تو مي خواهم آغاز کني ابتدا را چون همان لحظه اي که تو را در زير باران ديدم به پايان راه نينديشيدم حال مي خواهم آغاز کني .همان عشق را آغاز کني همان پرواز را آغاز کني از لحظه شروع لحظه يسلام و درود از لحظه ي تلاقي دو نگاه در زير باران شروع کني و چون من به پايان راه نينديشي که انديشيدن به پايان راه شور پرواز بي پروا را در ما خواهد کشت . نظرات شما عزیزان: پنج شنبه 20 بهمن 1390برچسب:, :: 21:38 :: نويسنده : ~*¤ راوی ¤*~
  |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ورود
اعضا:
آمار
وب سایت:
